PS – Het PAROOL

Press

Beeldend kunstenaar Chris Berens (47) woont sinds 2006 in Amsterdam. Hij werkt aan de rafelrand van de stad en woont in Oud-West met vrouw en dochters, die graag een freakshake halen bij Ree7.

Mijn buurt

“We hebben Oud-West nogal zien veranderen: van een gemengde volkswijk naar een homogene buurt waar met name millennials en expats zijn neergestreken. De bakkers en slagers hebben plaats moeten maken voor allemaal dezelfde beige koffiezaken. En hoewel ik een goede kop koffie buiten de deur zeker kan waarderen, vraag ik me wel steeds vaker af: hoeveel plekken met matcha lattes en zuurdesembrood heeft een buurt echt nodig?”
Geheim adres
“Aan de rafelranden van Amsterdam, in het groen verscholen, ligt mijn atelier. Het is vlak bij Halfweg. De hond gaat regelmatig mee en rent dan samen met een andere hond op het terrein achter een hazenkoppel aan. Wanneer ze klaar is, komt ze naast mijn kachel liggen slapen en kan ik mijn gang gaan. Mijn atelier staat vol met laboratoriumflesjes, oude boeken en mooie antieke voorwerpen. Het biedt mij warmte, rust en de illusie van ongelimiteerde tijd en ruimte. Dat zijn voor mij voorwaarden om te kunnen creëren.”

Beste plek om te ontspannen

“De grachtengordel heeft altijd een magische werking op me gehad. Als tiener uit Brabant kon ik er al uren in mijn eentje ronddwalen. Het liefst ga ik met mijn schetsboek op pad, zodat ik overal een beetje kan tekenen. De schoonheid van de grachtengordel is troostend en elk pand heeft zijn eigen geheimen en ver­halen; daar kan ik echt in verdwijnen. De meeste tekeningen die ik tijdens deze ­wandelingen maak, komen weer terug in mijn schilderijen.”

Favoriete restaurant

“Dynasty in de Reguliers. Een fantastische tent met geweldig Aziatisch eten waar je vanaf de tweede keer dat je er komt al door het personeel wordt behandeld als vaste gast. Het heeft ook iets lekker fouts; je kunt er heerlijk mensen kijken en je zit altijd wel naast een of andere zongebruinde BN’er.”
Standbeeld
“Ken je het standbeeld van Rembrandt naast de Riekermolen aan de Kalfjeslaan? Rembrandt zit er geknield, met zijn schetsblok, leunend op één knie. Het is een bijzonder gezicht: Rembrandt is een weergaloze grootheid die vaak trots wordt afgebeeld. Deze lieve, bescheiden houding heeft iets ontroerends.”

Museum

“Zonder twijfel Embassy of the Free Mind. Het is een magische oase in de binnenstad. Het zit in het pand van het Huis met de Hoofden – een Amsterdams spookverhaal om van te smullen. Het museum heeft een bijzondere bibliotheek met een schat aan informatie over hermetisme, oude mystiek en alchemie. Ik kom er regelmatig om inspiratie op te doen voor een kinderboek dat ik nu aan het maken ben.”

Mooiste herinnering

“Ik heb wel duizend mooie herinneringen met Amsterdam als decor. Maar als ik er één mag noemen, dan is dat de eerste keer dat ik na corona weer mocht exposeren in Jaski Gallery, mijn vaste galerie. Het was nog nooit zo druk. De sfeer was uitgelaten en na afloop liep ik met een fijn groepje mensen naar L’Europe, waar we zijn doorgezakt bij Freddy’s. Mijn vrouw en ik zijn midden in de nacht op kousenvoetjes naar boven gelopen; we hadden onszelf getrakteerd op een suite voor die nacht.”

Koffiezaak

“Ikaria op het Kwakersplein in West opende zo’n beetje in de eerste week van de lockdown. Slechte timing, zou je denken. Maar dat was het niet: de koffiekiosk groeide uit tot een openluchtwoonkamer en heeft de buurt echt door de coronatijd heen gesleept. Ik kom er nog steeds graag en bestel er altijd een koffie verkeerd en zelfgemaakt bananenbrood. Het is zo’n plek waar zelfs onze hond koninklijk onthaald wordt.”

Mooiste park

“Toen we van de Jordaan naar Oud-West verhuisden, was het Bilderdijkpark een duister en donker park. Tegenwoordig is het een heel licht en mooi parkje, met veel groen en een terrasje. Ik heb er allebei mijn kinderen leren fietsen. Het is een ideale plek: omdat het een oude begraafplaats is, kun je er eindeloos rondjes rijden.”

Kapper

“Modern Hairstyling aan de Da Costakade. Zo oldskool vind je ze nauwelijks meer. Toegegeven, ik hoef al sinds 1998 niet meer naar de kapper, maar mijn vrouw ging er tot ruim een jaar geleden graag heen met onze dochters. Toen overleed kapper Ben helaas heel plotseling. Gelukkig is zijn wederhelft Peter er nog, een gouden vent die helaas geen dames knipt, maar altijd tijd heeft voor een praatje en die zijn anekdotes standaard begint met: ‘Weet je wat het is, pik…’”

Gevel

“De gevel van Singel 390 is weergaloos. Als je naar boven kijkt, zie je een gigantische blauwe hemelbol. Tijdens de Eerste Wereldoorlog is de bol omgesmolten. Dat iemand daarna de moeite heeft genomen weer een soortgelijke sprookjesachtige bol terug te plaatsen, vind ik prachtig.”
Amsterdam met kinderen
“Amsterdam met kleine kinderen vond ik niet ideaal, maar sinds we twee tieners hebben, komen de voordelen van de stad weer helemaal terug. Op zondagochtend neem ik ze mee naar het Rijksmuseum, dwalen we door de Negen Straatjes en mogen zij van hun zakgeld een bubbletea of freakshake halen bij Ree7.”

Rijp voor de sloop

“Alle nieuwbouw in de oude Jodenbuurt. Het is een gotspe dat wijken als Vlooienburg en Kattenburg vrijwel compleet zijn gesloopt. Daarmee werd een belangrijk stuk geschiedenis van Amsterdam ver­nietigd. Als het zou kunnen, zou ik ervoor pleiten om alles te herbouwen, precies zoals het was, maar dan in zijn oude glorie. En nu we dan toch bezig zijn: de juiste struikelstenen bij de juiste huizen plaatsen. Dat is toch wel het minste.”

Standbeeld

“Ken je het standbeeld van Rembrandt naast de Riekermolen aan de Kalfjeslaan? Rembrandt zit er geknield, met zijn schetsblok, leunend op één knie. Het is een bijzonder gezicht: Rembrandt is een weergaloze grootheid die vaak trots wordt afgebeeld. Deze lieve, bescheiden houding heeft iets ontroerends.”

Stay updated

Please enable JavaScript in your browser to complete this form.