JFK MAN Chris

The article in PDF

Naam: Chris Berens (47)
Beroep: Beeldend kunstenaar
Woonplaats: Amsterdam
Burgerlijke staat: Verloofd, twee kinderen
Eerste baan: Verzorging van bejaarde mensen

Tekeningen maken
‘Op de middelbare school maakte ik de tekenopdrachten voor klasgenoten die niet konden tekenen of er geen zin in hadden. Tegen betaling. Ik paste mijn stijl een beetje aan het niveau van de klas- genoot in kwestie aan, zodat het niet teveel zou opvallen. Mijn klasgenoten zijn er al- tijd mee weggekomen. En ik verdiende er mijn allereerste geld mee, haha.’

Opvallen
‘Ik ben opgegroeid in Oss in Brabant. Een stad waar nuchterheid overheerste en waar je vooral niet teveel moest op- vallen. Ik ben het middelste kind en heb het gevoel dat ik daardoor overal een beetje tussendoor glipte. De oud- ste loopt voorop en maakt de weg vrij, de jongste is het oogappeltje. Ik was als middelste een beetje onzichtbaar. En ik had moeite met mijn concentratie, ik zat met mijn hoofd in de wolken en kreeg standaard een ‘0’ op mijn rapport voor luisteren. Best hard, eigenlijk. Ach ja, zo ging dat in de eighties.’

Parallelle wereld
‘Al sinds mijn kindertijd heb ik een soort parallelle wereld in mijn hoofd en die heb ik al- tijd getekend. Ik ben vrij snel weg uit het hier en nu, die plek in mijn hoofd is mijn es- cape en dat werkt heel goed voor mij. Ik ben opgeleid als illustrator, en maakte een tijdje tekeningen voor kranten en tijdschriften. Maar dat lag me niet. Ik was een enfant terrible voor mijn opdrachtgevers, ben veel te eigenwijs en maakte het liefst wat ik zelf wilde maken. Dat leidde in 2004 tot een eindeloze reeks tekeningen waarmee ik ook heb geëxposeerd. Toen werden mijn tekeningen ineens kunst. Ik ben autonoom gaan werken, werd ontdekt door een belangrijke galerie en van- af dat moment nam mijn carrière een vlucht.’

Voorbestemd
‘Ik heb nooit geambieerd om autonoom kunstenaar te worden. Dat leek me altijd heel erg vermoeiend. Zonder kader aan het werk moeten, zonder opdracht. Maar juist dat bleek me makkelijk af te gaan. Het kunstenaarschap voelt voor mij voorbestemd. Welke keuzes ik vroeger ook had gemaakt, ik was hier terechtgekomen. Ik had ook snl mijn eigen stijl gevonden. De beelden die ik in mijn hoofd heb, zijn zo specifiek. En in mijn werk komen altijd overal pluizige beestjes terug.’

Debbie Harry
‘Op de koffie worden uitgenodigd bij Debbie Harry, de zangeres van Blondie, was een hoogtepunt. Uiteindelijk mocht ik het artwork voor de Blondie-plaat Panic of Girls maken. Maar ook exposeren op TEFAF en Art Basel Miami en recent mijn derde grote solo-expositie in Tokio zijn echte mijlpalen. Soms denk ik: niet gek voor een jongetje uit Oss.’

Themapark
‘Ooit zou ik mijn eigen themapark willen realiseren. Mijn frustratie bij schilderijen is dat het is platgeslagen. Ik loop al mijn hele leven in mijn eigen wereld rond en zou het te gek vinden om die wereld te vertalen naar de échte wereld. Zodat anderen er ook in kunnen rondlopen. Zie het als een soort Efteling, maar dan rond mijn belevingswereld. De ambitie is er, ik moet het alleen nog ‘even’ laten slagen.’